The Peter Pan Syndrome

I'm almost 25 years old.

And lately many of my classmates from school get married. So I started thinking of . . . the Peter Pan syndrome!

I still feel  so young and I'm so in touch with the child inside me. I' m doing things, I'm studying, I'm working, but still the idea of creating a family and what's called "adult life" seems weird and I can see it in the future, far far away . . . !

In my mind right now there are colors, dreams, melodies, games, clothes that can be worn by little girls as well, fairy tales, soap bubbles, candy, great birthday parties (even if you turn 25), happy thoughts,things that "grown ups" don't notice and efforts of trying to understand people and life.

P.S. My love and kisses to all the other Peter Pans out there!

. . . . . . . . . . . . . 

Είμαι σχεδόν 25 ετών.

Και τελευταία πολλοί συμμαθητές μου από το σχολείο παντρεύονται. Οπότε άρχισα να σκέφτομαι . . . το σύνδρομο του Πίτερ Παν! 

Ακόμα νιώθω τόσο νέα και είμαι τόσο συνδεδεμένη με το παιδί μέσα μου. Κάνω πράγματα, σπουδάζω, δουλεύω, αλλά ακόμα η ιδέα της δημιουργίας μιας οικογένειας και αυτού που θεωρείται "ενήλικη ζωή" μου φαίνεται περίεργη και μπορώ να την δω στο μέλλον, πολύ πολύ μακριά . . . ! 

Στο μυαλό μου τώρα υπάρχουν χρώματα, όνειρα, μελωδίες, παιχνίδια, ρούχα που μπορεί να φορεθούν κι από μικρά κοριτσάκια επίσης, παραμύθια, σαπουνόφουσκες, γλυκά, υπέροχα πάρτυ γενεθλίων (ακόμα κι αν γίνεσαι 25), χαρούμενες σκέψεις, Πράγματα που οι "μεγάλοι" δεν παρατηρούν και προσπάθειες να καταλάβω τους άλλους και τη ζωή.

Υ.Γ. Την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε όλους τους άλλους Πίτερ Παν εκεί έξω!

Mirror

This morning . . . . I liked the light and the contrast of my black cardigan and the white wall of the bathroom behind me./

Σήμερα το πρωί . . . . μου άρεσε το φως και η αντίθεση της μαύρης ζακέτας μου με τον λευκό τοίχο του μπάνιου πίσω μου.

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

The cost of imagination

[source / πηγή: wallpoper.com]

For those who keep having faith

 in the chances of imagination to meet reality . . . 

We have a person that uses imagination in the everyday life. A lot. 

Imagination is like creating images, scenes and stories in your mind using people and events from the life you live in reality, is like a version of reality that is possible to happen in the future. 

And then time passes and reality . . . happens! Reality is never as great as you have imagined it. It's more plain. In reality things are a little bit more difficult and most of the times you have around you people that may not use their imagination as much as you do (note to myself: maybe meet some new people too?). 

And the disappointement begins. Even for seconds during the day you may feel kind of . . . nostalgic remembering what you have imagined and what happens. And kind of sad sometimes when you feel it that there aren't many chances (or no chances) for the things you have imagined to come true. 

 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Για αυτούς που συνεχίζουν να έχουν πίστη 

στις πιθανότητες της φαντασίας να συναντήσει την πραγματικότητα . . . 

Έχουμε ένα άτομο που χρησιμοποιεί την φαντασία του στην καθημερινή ζωή. Πολύ.

Η φαντασία είναι κάτι που σε κάνει να δημιουργείς εικόνες, σκηνές και ιστορίες στο μυαλό σου, χρησιμοποιώντας άτομα και γεγονότα από την ζωή που ζεις στην πραγματικότητα, είναι κάτι σαν μία εκδοχή της πραγματικότητας που έχει πιθανότητες να συμβεί στο μέλλον.

Και ο χρόνος κυλάει και συμβαίνει . . .  η πραγματικότητα! Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ τόσο καταπληκτική όσο την είχες φανταστεί. Είναι πιο πεζή. Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα και τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι γύρω σου δεν χρησιμοποιούν την φαντασία τόσο όσο την χρησιμοποιείς εσύ (σημείωση για μένα: μήπως να γνωρίσω μερικούς νέους ανθρώπους ακόμα;).

Και η απογοήτευση ξεκινά. Ακόμα και για δευτερόλεπτα μέσα στη μέρα νιώθεις ένα είδος . . . νοσταλγίας άμα σκέφτεσαι τι είχες φανταστεί και τι συνέβη τελικά. Και κατά μία έννοια λυπημένος όταν το νιώθεις ότι δεν είναι πολλές οι πιθανότητες (ή δεν υπάρχουν καθόλου) να γίνουν τα πράγματα όπως τα είχες φανταστεί.

One year (what a year can teach you)

This is my microcosm. 

And during 2013, from the beginning until the end, my microcosm changed  a lot . . . . so I thought change deserves a post.

2013 taught me . . .

* that out there there are people that can make you laugh and that's very important

* that if two people like each other doesn't mean that they will end up together, there are many things that can get on the way

* that you can make anything happen with work, lots of work

* that there are people that match you 

* that everything is an idea, everything has to do with the way you think about things

* that when you're comfortable in your shoes, bad things that others say about you can effect you only for the first few moments and then you just smile or laugh

* that in life dices always keep rolling

* that good times are precious

* that bad times are precious

and some more things that I found out about myself during the year that passed . . . .

to stand my ground, be myself 100%, have faith to myself, use my power, my soul and my passion, to accept the drama queen I become sometimes, to respect myself more than I used to, that I can go on with my life leaving some people out of it, that I can express what I feel and think easily and a lot . . . 

So, By the way, thanks for reading the blog 

and hey guys, make your own lists of what you took from 2013 and what you want from 2014 and go get them.
Have a great rest of 2014!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Αυτός είναι ο μικρόκοσμος μου.

Και κατά τη διάρκεια του 2013, από την αρχή μέχρι το τέλος, ο μικρόκοσμος μου άλλαξε πολύ . . . . οπότε σκέφτηκα ότι η αλλαγή αξίζει ένα ποστ.

Το 2013 μου έμαθε . . . 

* ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε κάνουν να γελάς και αυτό είναι πολύ σημαντικό

* ότι όταν δύο άνθρωποι αρέσουν ο ένας στον άλλο δεν σημαίνει ότι θα καταλήξουν μαζί, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να μπουν στη  μέση

* ότι μπορείς να πραγματοποιήσεις τα πάντα με δουλειά, με πολλή δουλειά

* ότι υπάρχουν άνθρωποι που σου ταιριάζουν

* ότι όλα είναι μια ιδέα, όλα έχουν να κάνουν με τον τρόπο που σκέφτεσαι τα πράγματα

* ότι όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου ότι κακό μπορεί να πει κάποιος για σένα μπορεί να σε επηρεάσει μόνο για τα πρώτα λεπτά και μετά χαμογελάς ή γελάς

* ότι στη ζωή τα ζάρια πάντα συνεχίζουν να γυρίζουν

* ότι οι καλές στιγμές είναι πολύτιμες

* ότι οι κακές στιγμές είναι πολύτιμες

και μερικά ακόμα πράγματα που ανακάλυψα για μένα κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε . . . .

να υπερασπίζομαι το έδαφός μου, να είμαι 100% ο εαυτός μου, να έχω πίστη στον εαυτό μου, να χρησιμοποιώ τη δύναμη, την ψυχή και το πάθος μου, να δεχτώ την drama queen που γίνομαι μερικές φορές, να σέβομαι τον εαυτό μου πιο πολύ απ ' ότι παλαιότερα, ότι μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου αφήνοντας κάποια άτομα απ' έξω, ότι μπορώ να εκφράσω όσα νιώθω και σκέφτομαι με μεγάλη ευκολία και πολύ . . . .

Οπότε, με την ευκαιρία, ευχαριστώ που διαβάζετε το μπλογκ

και εϊ παιδιά, κάντε τις δικές σας λίστες με όσα πήρατε από το 2013 και όσα θέλετε από το 2014 και πάνω τους.
Να έχετε ένα υπέροχο υπόλοιπο του 2014!

Winter Sun

Next time sun will rise in a winter morning, leave your bed, your house and go out so you can feel its warmth on your skin and watch it fall on everything around you . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . .

Την επόμενη φορά που ο ήλιος θα ανατείλει ένα χειμωνιάτικο πρωί, αφήστε το κρεβάτι σας, το σπίτι σας και βγείτε έξω ώστε να νιώσετε τη ζεστασιά του στο δέρμα σας και να τον δείτε να πέφτει πάνω σε οτιδήποτε γύρω σας . . . .

The garden, the movie and the story

In Andrei Tarkovsky's "Offret" one of the characters at some point tells a story about the garden in his mother' s house. It was overgrown, so the character decided to take care of the garden, clip the plants, to please his mother. But when his mother saw the garden in the end she didn't like it. It had lost its "soul". Nature was doing the best work in making the garden beautiful . . . . 

This story, from the first time I heard it, reminded me so much of the garden in the house where I grew up . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Στην "Θυσία" του Αντρέι Ταρκόφσκι ένας από τους χαρακτήρες σε κάποιο σημείο λέει μια ιστορία για τον κήπο της μητέρας του. Ήταν παραμελημένος, οπότε ο χαρακτήρας αποφάσισε να τον περιποιηθεί, να κλαδέψει τα φυτά, για να ευχαριστήσει τη μητέρα του. Αλλά όταν η μητέρα του είδε στο τέλος τον κήπο δεν της άρεσε. Είχε χάσει την "ψυχή" του.

Η φύση έκανε την καλύτερη δουλειά για να τον κρατάει όμορφο . . . .

Αυτή η ιστορία μου θύμιζε, από την πρώτη φορά που την άκουσα, μου θύμιζε τον κήπο στο σπίτι όπου μεγάλωσα . . . .  

The song that seemed right while I was taking the pictures /
Το τραγούδι που ταίριαζε όσο τραβούσα τις φωτογραφίες :

http://www.youtube.com/watch?v=l3dagRtQgvI

Candy

The first shopping of the new year . . . !/

Τα πρώτα ψώνια της νέας χρονιάς . . . !