The Peter Pan Syndrome

I'm almost 25 years old.

And lately many of my classmates from school get married. So I started thinking of . . . the Peter Pan syndrome!

I still feel  so young and I'm so in touch with the child inside me. I' m doing things, I'm studying, I'm working, but still the idea of creating a family and what's called "adult life" seems weird and I can see it in the future, far far away . . . !

In my mind right now there are colors, dreams, melodies, games, clothes that can be worn by little girls as well, fairy tales, soap bubbles, candy, great birthday parties (even if you turn 25), happy thoughts,things that "grown ups" don't notice and efforts of trying to understand people and life.

P.S. My love and kisses to all the other Peter Pans out there!

. . . . . . . . . . . . . 

Είμαι σχεδόν 25 ετών.

Και τελευταία πολλοί συμμαθητές μου από το σχολείο παντρεύονται. Οπότε άρχισα να σκέφτομαι . . . το σύνδρομο του Πίτερ Παν! 

Ακόμα νιώθω τόσο νέα και είμαι τόσο συνδεδεμένη με το παιδί μέσα μου. Κάνω πράγματα, σπουδάζω, δουλεύω, αλλά ακόμα η ιδέα της δημιουργίας μιας οικογένειας και αυτού που θεωρείται "ενήλικη ζωή" μου φαίνεται περίεργη και μπορώ να την δω στο μέλλον, πολύ πολύ μακριά . . . ! 

Στο μυαλό μου τώρα υπάρχουν χρώματα, όνειρα, μελωδίες, παιχνίδια, ρούχα που μπορεί να φορεθούν κι από μικρά κοριτσάκια επίσης, παραμύθια, σαπουνόφουσκες, γλυκά, υπέροχα πάρτυ γενεθλίων (ακόμα κι αν γίνεσαι 25), χαρούμενες σκέψεις, Πράγματα που οι "μεγάλοι" δεν παρατηρούν και προσπάθειες να καταλάβω τους άλλους και τη ζωή.

Υ.Γ. Την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε όλους τους άλλους Πίτερ Παν εκεί έξω!