"I can't escape myself"

There's a song called "I can't escape myself". 

And here it is: http://www.youtube.com/watch?v=M0FKEDexivA

Everyone has a better and a worst side. The first is caring and nice and the second is the one that has to do with jealousy, maybe revenge, sometimes what we want deep inside. 

Growing up I was taught that I must be always a good girl (a.k.a. the better side of myself). But with time I started realizing that in real life you can't be always the best of yourself unless you want to suppress yourself.

Meeting people and learning how they live and the philosophy they have about life I noticed that those who accept their selves with their bad and good aspects of their character are much happier and have a great piece of mind. 

I' m still trying to accept the things that don't make me the perfect person. But I'm doing well and every time I do something that maybe is not exactly nice according to the rules of good manners and I accept it, I like thinking 

"That's you after all, we have two sides and that' s not a bad thing".

After all accepting yourself makes you happier, gives you piece and brings you a step closer to freedom . . . .

. . . . . . . . . . . .

Υπάρχει ένα τραγούδι που λέγεται "I can't escape myself".

Ορίστε: http://www.youtube.com/watch?v=M0FKEDexivA

Όλοι έχουν μια καλύτερη και μια χειρότερη πλευρά. Η πρώτη νοιάζεται για τους άλλους και είναι καλή και η δεύτερη είναι αυτή που έχει να κάνει με τη ζήλια, ίσως τη εκδίκηση, μερικές φορές με όσα θέλουμε βαθιά μέσα μας.

Μεγαλώνοντας μου έμαθαν ότι πρέπει να είμαι καλό κορίτσι (βλ. η καλύτερη πλευρά του εαυτού μου). Αλλά με τον καιρό άρχισα να συνειδητοποιώ ότι στην πραγματική ζωή δε μπορείς να είσαι πάντα ο καλύτερος εαυτός σου, εκτός κι αν θέλεις να καταπιέζεσαι.

Γνωρίζοντας άτομα και μαθαίνοντας τη ζωή τους και την φιλοσοφία τους παρατήρησα ότι αυτοί που δέχονται τον εαυτό τους με την καλή και την κακή πλευρά τους είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι και πιο ήρεμοι ψυχικά.

Ακόμα προσπαθώ να δεχτώ τα πράγματα που με κάνουν να μην είμαι ο τέλειος άνθρωπος. Αλλά τα πάω καλά και κάθε φορά που κάνω κάτι που δεν είναι απόλυτα σωστό σύμφωνα με τους κανόνες των καλών τρόπων και το δέχομαι, μου αρέσει να σκέφτομαι 

"Αυτή είσαι εσύ στην τελική, όλοι έχουμε δύο πλευρές και αυτό δεν είναι κάτι κακό".

Άλλωστε το να δέχεσαι το εαυτό σου όπως είναι σε κάνει πιο ευτυχισμένο, σε ηρεμεί και σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία . . . .