As a child, I had the ability to be always happy, even when things weren't perfect I could always pull myself in a state of some kind of happiness.
Growing up, one of the greatest socks I survived was the fact that to be always happy was, if not impossible, at least very very hard, needing twice the effort. Things weren't always coming easy, relationships with others weren't ideal and in general grey (if white stands for good/happy and black for the opposite) was the most common color of the aura of every day life.
But... with time I realized that I could still see things in a more calm and positive way and manage to be happy, because happiness is a lifestyle, is something you gain with your choices and you have it or not inside your mind... ;-)
.......................
Σαν παιδί, μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη όλη την ώρα, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν ήταν τέλεια μπορούσα πάντα να φέρνω τον εαυτό μου σε μια κατάσταση ευφορίας.
Μεγαλώνοντας, ένα από τα μεγαλύτερα σοκ που είχα να αντιμετωπίσω ήταν το ότι το να είμαι πάντα ευτυχισμένη ήταν, αν όχι ακατόρθωτο, πολύ πολύ δύσκολο και χρειαζόταν την διπλή προσπάθεια. Τα πράγματα δεν έρχονταν πάντα εύκολα, οι σχέσεις με τους άλλους δεν ήταν ιδανικές και γενικότερα το γκρι (αν το λευκό είναι η ευτυχία και το μαύρο το αντίθετο) ήταν το πιο σύνηθες χρώμα της αύρας της κάθε μέρας.
Όμως... με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι μπορούσα ακόμα να βλέπω τα πράγματα με έναν πιο ήρεμο και θετικό τρόπο και να καταφέρνω να είμαι ευτυχισμένη, γιατί η ευτυχία είναι τρόπος ζωής, είναι κάτι που κερδίζεις με τις επιλογές σου, και το έχεις ή όχι μέσα στο μυαλό σου.... ;-)
.......................
Σαν παιδί, μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη όλη την ώρα, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν ήταν τέλεια μπορούσα πάντα να φέρνω τον εαυτό μου σε μια κατάσταση ευφορίας.
Μεγαλώνοντας, ένα από τα μεγαλύτερα σοκ που είχα να αντιμετωπίσω ήταν το ότι το να είμαι πάντα ευτυχισμένη ήταν, αν όχι ακατόρθωτο, πολύ πολύ δύσκολο και χρειαζόταν την διπλή προσπάθεια. Τα πράγματα δεν έρχονταν πάντα εύκολα, οι σχέσεις με τους άλλους δεν ήταν ιδανικές και γενικότερα το γκρι (αν το λευκό είναι η ευτυχία και το μαύρο το αντίθετο) ήταν το πιο σύνηθες χρώμα της αύρας της κάθε μέρας.
Όμως... με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι μπορούσα ακόμα να βλέπω τα πράγματα με έναν πιο ήρεμο και θετικό τρόπο και να καταφέρνω να είμαι ευτυχισμένη, γιατί η ευτυχία είναι τρόπος ζωής, είναι κάτι που κερδίζεις με τις επιλογές σου, και το έχεις ή όχι μέσα στο μυαλό σου.... ;-)
No comments:
Post a Comment