The flowers on the wall

*Parts of the wallpaper of a coffee shop I went to some days ago.... I loved it!/

*Μέρος της ταπετσαρίας σε μία καφετέρια που πήγα μερικές μέρες πριν.... πόσο μ' αρέσει!

Comfort days

These are days when you might have worries or just a bad mood....

That the world seems cruel and unbearable. 

That you just want to stay home, doing the tour between the bedroom and the livingroom all day. 

Do only what makes you happy and calms your nerves. 

When you lie down and try to sleep with the hope that when you wake up everything will be better.

When you wish that someone would be there with you, to stroke your head and satisfy your need for comfort....

*The soundtrack: 

http://www.youtube.com/watch?v=UfTfHTUUee4

.............................

Υπάρχουν μέρες που μπορεί να έχεις έννοιες ή απλά κακή διάθεση....

Που ο κόσμος μοιάζει εχθρικός και σαν να μην μπορείς να τον αντέξεις.

Που απλά θέλεις να μείνεις σπίτι, να κάνεις τη διαδρομή μεταξύ κρεβατοκάμαρας και σαλονιού όλη μέρα.

Να κάνεις μόνο όσα σε κάνουν χαρούμενο και καλμάρουν τα νεύρα σου.

Που ξαπλώνεις και προσπαθείς να κοιμηθείς, με την ελπίδα ότι μόλις ξυπνήσεις όλα θα έχουν φτιάξει.

Που εύχεσαι  να είχες κάποιον δίπλα σου, να σου χαϊδέψει το κεφάλι και να ικανοποιήσει την ανάγκη σου για "ζεστασιά"....

*Το soundtrack:

http://www.youtube.com/watch?v=UfTfHTUUee4

Pieces of Neverland...! (part 2)

I can only put my thoughts in words, but I can always show material things through photography...../
Μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου μόνο σε λέξεις, αλλά μπορώ πάντα να δείξω αντικείμενα μέσω φωτογραφιών.....

Living in Neverland....! (part 1)

For most of us our childhood is a happy place, where we had no worries and everything was about playing and having fun! 

When we finally become adults, society expect us to forget about it and act with maturity and responsibility throughout our life. 

But...there are always these people that have the ability to keep a part of their child self alive inside them. In a corner of their mind they are still kids, and I don't refer to those who don't want to grow up and live an independent and responsible life, but to those who can act as "adults" and on the same time keep a certain amount of innocence, imagination and "be happy" feeling inside their mind.

They may... take a look on the toy section of departement stores, or read fairytale books (yes, these geeks that read all these dark-colored books with warriors and beasts on the cover, are in this category too), or keep some of the habbits they had as kids (maybe a certain food on a certain day), or shop from the kids' section in clothes stores (that's me! sometimes they have great clothes that can definitely match a funky adult style), or watch cartoons and fantasy films, or keep things from when they where kids, or like the same things from those years, or.... whatever childhood means for each one! 

So, I think that this is totally normal and healthy. Keep the kid inside you alive is a great way of balance and getting though rough times in some cases. Plus it can make you smile in everyday life!

Neverland is a great place to live...!

..........................

Για τους περισσότερους από εμάς η παιδική μας ηλικία είναι ένα χαρούμενο μέρος, όπου δεν είχαμε καθόλου έννοιες και μας ενδιέφερε μόνο να παίζουμε και να περνάμε καλά!
Αλλά φτάσαμε να είμαστε ενήλικες, η κοινωνία περιμένει από εμάς να ξεχάσουμε την παιδική μας ηλικία και να φερθούμε με ωριμότητα και υπευθυνότητα καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Όμως...υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να κρατούν ένα μέρος του παιδικού τους εαυτού ζωντανό μέσα τους. Σε κάποια γωνιά του μυαλού τους είναι ακόμα παιδιά, και δεν αναφέρομαι σε αυτούς που δεν θέλουν να μεγαλώσουν και να ζήσουν μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη ζωή, αλλά σε αυτούς που φέρονται σαν "ενήλικες" και παράλληλα κρατούν ζωντανή μια δόση αθωότητας, φαντασίας και συναισθημάτων χαράς μέσα στο μυαλό τους.
Μπορεί... να ρίξουν μια ματιά στον διάδρομο με τα παιχνίδια ενός πολυκαταστήματος, ή να διαβάζουν παραμύθια (ναι, αυτά τα "σπασικλάκια" που διαβάζουν όλα αυτά τα βιβλία με πολεμιστές και τέρατα στο εξώφυλλο, ανήκουν επίσης σε αυτή την κατηγορία), ή κρατούν κάποιες από τις συνήθεις που είχαν ως παιδιά (ίσως κάποιο συγκεκριμένο φαγητό σε κάποια συγκεκριμένη μέρα), ή ψωνίζουν από το τμήμα των παιδικών ρούχων (αυτή είμαι εγώ!), ή βλέπουν καρτούν και ταινίες φαντασίας, ή κρατούν αντικείμενα από την παιδική τους ηλικία, ή τους αρέσουν τα ίδια πράγματα από εκείνα τα χρόνια, ή... οτιδήποτε κι αν σημαίνει η παιδική ηλικία για τον καθένα!
Λοιπόν, πιστεύω ότι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και υγιές. Το να κρατάς το παιδί μέσα σου ζωντανό είναι ένας τρόπος ισορροπίας και τρόπος να ξεπερνάς τις δύσκολες καταστάσεις κάποιες φορές. Άλλωστε μπορεί να σε κάνει να χαμογελάς στην καθημερινή ζωή!
Η Χώρα του Ποτέ-ποτέ είναι ένα υπέροχο μέρος για να ζεις!

Sundays....

Sunday is.....

....the bright yellow sun....

....the tv on on cartoon channels....

....the full of light living room in my parents' house....

....the free time that allows you to create....

....the "light" Hollywood movies on tv at noon....

....the great family meals with lots of Coca-Cola....

....the calm and quiet afternoons....

....the nostalgia that occurs inside you somewhere between the falling of the sun and the rise of the night....

....the expectation of a great week coming before you fall asleep at night....

Sunday is....

.....the warm and "vintage" colors.....

..............

Κυριακή είναι....
....ο λαμπερός κίτρινος ήλιος....
....η τηλεόραση ανοιχτή σε κανάλι που να παίζει καρτούν....
....το γεμάτο φως σαλόνι στο σπίτι των γονιών μου....
....ο ελεύθερος χρόνος που σου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσεις....
....η "ελαφρές" ταινίες του Χόλιγουντ τα μεσημέρια στην τηλεόραση....
....τα μεγάλα οικογενειακά γεύματα με μπόλικη Coca-Cola....
....τα ήρεμα και ήσυχα απογεύματα....
....η νοσταλγία που νιώθεις μέσα σου κάπου μεταξύ της ώρας που δύει ο ήλιος κι εκείνης που πέφτει η νύχτα....
.....η προσδοκία μίας σπουδαίας εβδομάδας που ακολουθεί, τη στιγμή που πέφτεις για ύπνο το βράδυ....

Κυριακή είναι....
....τα ζεστά και "παλιομοδίτικα" χρώματα....

The tear

Many people think that crying is a sign of weakness.

But for me crying is a way of expressing your feelings. 

Sometimes crying can calm you down, give you some peace of mind when needed or even celebrate a great victory or happiness....or just feel alive!

Ghosts

You live your present. 

At some point a random thing happens. And your reaction to that is excessive. It's not "you", something doesn't fit with your reaction. So, if you like really looking into things and becoming better person, you ask "why?" and you'll search for the cause of the excessive reaction. 

The answer usually is in the past... 

words and actions that stayed on the back seats of your mind and have the nerve to pop out in similar situations. And that drives you in reacting, not to the present situation.

That's the time you should face your ghosts...and beat them!
...........
Ζεις το παρόν.
Κάποια στιγμή κάτι συμβαίνει. Και η αντίδρασή σου σε αυτό είναι υπερβολική. Δεν είσαι ο εαυτό σου, κάτι δεν σου ταιριάζει όσον αφορά την αντίδρασή σου. Οπότε άμα σ' αρέσει να ψάχνεις σε βάθος τα πράγματα και να βελτιώνεσαι σαν χαρακτήρας, αναρωτιέσαι "γιατί;" και ψάχνεις την αιτία της υπερβολικής αντίδρασης σου.
Η απάντηση βρίσκεται στο παρελθόν...
λέξεις και πράξεις που έμειναν στις πίσω θέσεις του μυαλού σου κι έχουν το θράσος να πετιούνται όταν συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Κι αυτό σε οδηγεί στην αντίδρασή σου και το πρόσφατο γεγονός.
Αυτή είναι η στιγμή που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις τους δαίμονες σου....και να τους νικήσεις!

Imagination!

Imagination can spice up your everyday life. Like I use to say, it's like a lifestyle. 

You can always add elements of imagination in your home, relationships, activities, thoughts....

Besides, everything starts from the mind and the way that each person thinks of the world and definitely a person that takes advantage of  his/her imagination is closer to happiness......!
..................
Η φαντασία μπορεί να κάνει πιο "νόστιμη" την καθημερινή ζωή. Όπως συνηθίζω να λέω, είναι τρόπος ζωής. Μπορείς πάντα να προσθέσεις στοιχεία φαντασίας στο σπίτι σου, στις σχέσεις σου, στις δραστηριότητές σου, στις σκέψεις σου....
Άλλωστε, όλα ξεκινούν από το μυαλό και τον τρόπο που ο καθένας βλέπει τον κόσμο και σίγουρα κάποιος που εκμεταλλεύεται την φαντασία του είναι πολύ πιο κοντά στην ευτυχία.........!

* That's the view from my pillow...  

Some months ago I decorated the wall next to my bed with stars that glow in the dark, so every night before I fall to sleep I can literally "touch the stars"...!

...................

*Αυτή είναι η θέα από το μαξιλάρι μου...

Κάποιους μήνες πριν διακόσμησα τον τοίχο δίπλα από το κρεβάτι μου με αστεράκια που λάμπουν στο σκοτάδι, ώστε κάθε νύχτα πριν αποκοιμηθώ να μπορώ κυριολεκτικά να "αγγίξω τ' αστέρια"...!

One Bathroom

I love it when I can show to others the world though my eyes!

Here's the bathroom of a friend.... (it's in a seventies flat).../
Μου αρέσει πολύ όταν μπορώ να δείξω στους άλλους τον κόσμο μέσα από τα μάτια μου!
Ορίστε το μπάνιο μιας φίλης.... (βρίσκεται σε μια πολυκατοικία της δεκαετίας του '70)....

What' s outside your comfort zone

This is a shot taken from the third episode of the second season of the tv series "Girls"...

and a great phrase too!

We're used of building up certain situations and comfort zones in our minds. We feel safe inside them, we can control our world and the enviroment around us from there. 

And at one point it comes a time that you feel like leaving that comfort zone, that life brings it that way and even though you're not 100% you want to "break free", you're thinking that it's time. 

But.... leaving your comfort zone can bring such a great amount of freedom, that you're thinking "what should I do with such freedom?".

A lot, but you're not sure you can handle it.....

................

Αυτό είναι ένα πλάνο από το τρίτο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου την τηλεοπτικής σειράς "Girls"...

και μία πολύ ωραία φράση επίσης!

Έχουμε συνηθίσει να δημιουργούμε ορισμένες καταστάσεις και ζώνες ασφαλείας στο μυαλό μας. Νιώθουμε άνετα μέσα τους, μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο του κόσμου μας και του περιβάλλοντός γύρω μας μέσα από αυτές.

Κι έρχεται μια στιγμή που νιώθεις την ανάγκη να βγεις από αυτή τη ζώνη ασφαλείας, που η ζωή τα φέρνει έτσι και ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να "ελευθερωθείς", το σκέφτεσαι.

Όμως, το να βγεις από τη ζώνη ασφαλείας σου μπορεί να σου δώσει τόση ελευθερία κι ν' αρχίσεις να αναρωτιέσαι "τι θα κάνω με τόση ελευθερία;".

Πολλά, αλλά δεν είσαι σίγουρος αν μπορείς να την διαχειριστείς....  

Almost black and white....